op 23 november krijg ik mijn urgentie en kan ik gaan reageren op een huis.
nu kwam mijn tweede dochter (14) dit weekend met het bericht dat ze toch maar een keer naar de dokter wilde voor een bloedonderzoek want ze was zoveel moe....best...maar ik zag het niet echt. even later kwam toch het hoge woord eruit.. een vriendin van haar heeft afgelopen week te horen gekregen dat ze leukemie heeft.
je gaat gaat je dan toch afvragen. waar gaat het allemaal over?
ik heb er even helemaal geen visie bij gehad. zag alleen maar een donker gat.
je gaat wel nadenken zo. wat IS nu eigenlijk belangrijk? kan mij het schelen of ik straks op die fruitkisten moet gaan zitten en we slapen in een kamer die niet compleet in steil is, we zijn er en hebben elkaar met hetzelfde idee over hoe we het willen in de toekomst. DAT is belangrijk. al heb je twintig kinderen of 1, het blijft een kostbaar bezit.
